-
1 κτιλίς
κτῐλ-ίς· τιθασός, πρᾷος, ἡγεμών, Hsch. -
2 κτίλος
Grammatical information: adj.; m.Meaning: `obedient, tame', m. `ram' (Il.), after H. = ὁ προηγούμενος τῆς ποίμνης κριός; cf. Thompson ClRev. 46, 53 f.Derivatives: κτιλίς τιθασός, πρᾳ̃ος, ἡγεμών H. and the denominatives ἐκτιλώσαντο `they tamed' (Hdt. 4, 113), ἐκτιλωμένος `tamed' (Paus. Gr.), κτιλεύονται `they are being tamed' (Pi. Fr. 238).Etymology: For λ-sufflx cf. χωλός, φαῦλος and many other expressions for several defects (Chantraine Formation 238). Already by Pott connected to κτίζω as "belonging to the dwelling place". Further s. Bq.Page in Frisk: 2,36Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κτίλος
См. также в других словарях:
κτιλίς — (Α) [κτίλος] (κατά τον Ησύχ.) «τιθασός, πρᾷος, ἡγεμών« … Dictionary of Greek
